POZO GARZA, Luz

"El espejo del agua me rueda por los ojos.Mis manos sumergidas son dos peces morenos"
Así escribe  Luz Pozo Garza , nacida en Ribadeo en 1.922

http://gl.wikipedia.org/wiki/Luz_Pozo_Garza

O PAXARO NA BOCA

Os teus paxaros choven miudiño
sobre das miñas arbres e tamén
sobre destes meus beizos que che cantan.
Eu fago conta de que son de terra
ou son unha silveira no teu coloa
na túa beira de aire e peixes louros
Recibindo o sabor da túa paisaxe:
húmedas aves novas do teu peito.
Aquí estou meu amor, aquí me choves


UN CUNCO AGORA

Vin de queimar madeira tal vez noites
nos arrabaldos murchos.Bate o vento
na pechada fiestra.

Extinguíanse as mans os cabelos a nuca
por onde esvaran os conxuros

Fiquei no limbo da tristura
non sei cal era a cor do ceo.
Sobor da cinza morna
enformei a fogaza da miña soidade

Auga da fonte chora.
Se atopo un cunco agora
enchereino de bágoas.

LÓPEZ MARTINEZ Juan José (Lomarti)

 Artista multidisciplinar nado en Lugo (1.957) escribe  un libro de poesía: Coroas de mercurio

http://www.galeriaansoar.es/lomarti-2/

Páxina do autor: http://www.lomarti.es/

Despois de todo ser humano,

hay unha urna transparente

que recolle os pecados;

eles veñen sós co vento...

.......

NA ILLA

E se voltas a esta illa,

inocente pecador

non te preocupen as oracións

trae flores soamente

para poñer baixo o Sol

De: coroas de mercurio

COUCEIRO, Emma

Emma crea una voz y un personaje poético para cada poema, y todos los poemas tienen un destinatario.

 Porque esta vez todos se irán contigo en cada verso

(Todos se irán contigo)Emma Couceiro

 http://www.barcelonareview.com/44/s_ec.htm 

 (SEXTA)-MENTIROSA  

No seu afán de protesta foi máis alá do limite, crendo ter o dereito e a forza para vivir segundo as súas propias leis. Así foi como se acostumou, por exemplo, a considerar o emprego da verdade como un dereito persoal sobre o que podía decidir valéndose do seu propio criterio. Por aquel entón puxéronlle a etiqueta de mentirosa"

Margarete Buber-Neuman (1977)

Por aquel entón
escurecía a terra dos ollos para agravar os feitos
como se esta fose unha enfermidade contaxiosa.
Hai segredos que se parecen demasiado a min, asenten
canda min
e pasan por alto anacos da trama,
verdades inútiles que non xustifican (despois de todo)
a estratexia que elixín para contar esta historia.
Hai segredos insobornables, son a liña que separa a circunstancia
e a vida.

Asi pois (cito):
          agora pensa que se podes desafiar a miña memoria,         

          (esta que teme por min,
          que nunca esgota as apariencias
          afeita a improvisar os espacios os tempos,
          a versión máis amable
          a indulxente)

Que non sei cal é a realidade que non vexo,
é real a perda
e así mesmo a certeza
de que en nós
vive algo que non conseguiu escapar.

PEREIRO SÁNCHEZ , Lois

Este ano o día das  Letras Galegas adicase ao poeta monfortino ,  o Bukowski da poesía galega.

 
https://es.wikipedia.org/wiki/Lois_Pereiro

"Vou ser como Manuel Antonio, publicarei un lbro e morrerei novo" adiantoulle un día a Piedad  R. Cabo, a su moza.Non se equivocou , morreu con so 38 anos.

O CORREDOR DE FONDO PERDE O ALENTO

 

Fuxindo dunha vida inzada de renuncias

da súa liturxia obesa e oleosa,

mediocre nos seus comunais fracasos,

bágoas de xelo, indignación contida

non deu chegado a tempo de exercer

a súa rebelión,

nin de levar a cabo

a súa vinganza definitiva

contra un mundo inxusto, homicida, e cruel,

pola inutilidade da súa propia vida

solitario, enfermo e fatigado,

a morte anticipouse e chegou antes.


CURIOSIDADE

Saber que está un á morte

e o corpo é unha paisaxe de batalla:

unha carnicería no cerebro.

¿Permitirías ti, amor deserto,

que nesta febre penitente abrise

a derradeira porta e a  pechase

detrás miña ,sonámbulo e impasible ,

ou porías o pé

entre ela e o destino?

De: Poesía última de amor e enfermidade

COMENZANDO

Bienvenidos a mi blog. La intención de La ladrona de versos es recopilar el mayor número de poetas  de Lugo. Los criterios utilizados en la selección  de autores es haber nacido o residir  en esta provincia.

El blog tiene como objetivo presentar a los autores y alguno de sus poemas.Un poema es temporal y atemporal, personal e impersonal,  es tuyo y se hace mío, es mío y lo haces tuyo.Decía Yeats que  "si algo puede ser explicado ya no es poesía".

Entonces, sin explicaciones ni interpretaciones ,permite  que estos  versos, graviten en tu espacio y encuentren  su camino.

Espero que os guste.