Nado en Meilán (Lugo), é irmán do escritor Xoán Neira López
Vin hoxe aquel neno perdido
fronte a un mar tamén perdido,
coma un papel manuscrito.
Vin hoxe aquel neno perdido
e só lle quedaba na noite unha palabra, unha lámpada
a alumiar os signos que o retomo vento
deixou no xugo dos bois.
Un vento remoto na terra penedía
que xogou nos labios daquel neno perdido.
OS BLUES DAS ESTACIÓNS GRISES
I
...Ti marcharas
a ocupar o teu sítio na aldea transparente...
Xosé M. Ál varez Cáccamo
Regresarei a ti
porque noutrora as túas bágoas eran un blues frío
nunha aldea do norte.
Estarei sempre
-ainda que o mundo é grande-
á sombra do estío nos teus ollos
naquel lugar perdido.
E irei en bicicleta baixo os olmos
para ver parti-los trens das estacións grises,
coma daquela.
II
Lugo sen ti un blues árido na noite
/Para ela/
De: O mar perdido
No hay comentarios:
Publicar un comentario