NEIRA LOPEZ, Xoán

 

Nado en  Meilán (Lugo), é irmán do escritor Xosé Manuel Neira López ,  exerce de mestre en Viveiro 

https://www.aelg.gal/Centrodoc/GetAuthorById.do?id=autor49

A CARÓN DO CORAZÓN( Fragmento) 

Os nenos da froita do tempo

zugabamos seiva e zume

comiamos polpa e pela

carozo e coia

-ata a denteira de ansias verdes-

a propia e a allea,

a silvestre e a prohibida

co único prezo da astucia,

a complicidade da noite estrelecida

e a protección da lúa chea.

 

Eramos nenos gorentando veráns de devezo

coma poldros desbocados, nos territorios da infancia,

carreiros transitados polos pés áxiles da ilusión

naquela miña tribo de albas brancas

e solpores de soños incumpridos.

Patria de palabras propias

que prenderon perennemente nos nosos corazóns.

 

Eramos nenos que mirabamos ao ceo

coñeciamos os segredos do vento

tiñamos o padal virxe

e adiviñabamos a sazón na súa pel

-esa cor adolescente das cereixas-

 

Enchiamos os petos de arrecendos

para fartar corpo e alma

e soportar as densas sombras do inverno

mentres durmía a montaña gris

nos ollos pechos da xanela.

Cando o silencio cubría

ausencias no cuarto baleiro

mentres nas entrañas da terra

entumecía o xermolo

e abrollaba a flor sen cor....

......................

I Premio Rosalía de Castro de Barcelona, 1998

De: https://www.aelg.gal/centro-documentacion/autores-as/xoan-neira-lopez/obra/2366/a-caron-do-corazon

       CANDAOSO

      (poética bravú)  

Poderosos cabalos de vento

nas altas praderías do Buio.

Poldros do mar, fillos do nordés

desafiando á xistra invernal.

Rincha o sangue indomábel

ardendo na marca do ferro.

Garañóns de enteira libertade

galopando os territorios do alento

donos da noite milenaria

 -o estio só corta unha crina-

Poética bravú.  

De: Nas varandas do abrente