martes, 27 de diciembre de 2016

MARTÍNEZ ANDRADE, Roberto

Resultado de imagen de roberto martínez andrade,


       http://www.poesiagalega.org/uploads/media/dopico_lopez_2011_martinez_andrade.pdf 


PRELUDIO


Ista é unha pequena historia de amor e de noites.
A noite acolle agora o seu  doado contrapunto có amor

A amada semella a sombra, o aroma de fror
na aquella páxina do libro que xamáis remataremos.

Máis a súa lembranza-era amor,si-inda move
o enganoso pensar craro i o sentimento oscuro

do cor,onde un perde un camiño que xa non é certo
Pra que anticipat a final que sempre volta ó comenzo?

Istes versos poden ser tristes.Ás veces parecen ledos.
Máis a súa verdade está está detrás de todas as cousas.

ORTO E OCASO

Orto e ocaso, 
mentiras,
onde o home non vive,
-non hai ataxo pras rectas-.

Antípodas de nós,
a lúa sae
cando morremos.

Os cás pasan ó noso lado
como si tal cousa.

 De: Dopico, Montse, e Antón R. López  (2011). “Roberto Martínez Andrade”. Galicia Hoxe. “Revista das Letras”: 862 (28 de abril).