viernes, 25 de enero de 2013

VALLE REGUEIRO, Luis






“Escribo porque teño  un sapo seco no corazón , e unha flor morada cravada no ollo”.



MASTIGO INZOS DO TEU TEMPO, relouco roio e tripo a túa luz até ser imaxe de ti: estrela parideira, teimna oceánica das artérias, certeza da vida entre os  metais fundidos.
Ouh pai, abre o teu corazón aos insectos que anegan as miñas pálpebras! Arrinca o vento que queda nas paredes! Soña en vixilia os berros que veñen do silencio.


ASÍ É A PERDA DA INOCENCIA : inútil coma o canto dun galo de pedra.


O PESCADOR
Amo os peixes.Amo a súa fermosa danza, a súa sintaxe prateada e torpe nas redes , mirando cara o sol. Son como áxiles gatos de cinza, rabuñando a claridade doutro mundo.


 De:  Fedor