CURIEL NUÑEZ, Miguel Ángel

 Nado en Korbach Waldeck (1966) no seo dunha familia cacereña orixinaria de Jaraiz de la Vera na actualidade reside en  Lugo

 https://es.wikipedia.org/wiki/Miguel_%C3%81ngel_Curiel

Foto :Blogue persoal do autor: https://blogdemiguelangelcuriel.blogspot.com/

TORMENTA SOLAR

como los

árboles

llenos

de nieve

he estado

en

todas

las

cosas,

 

pero las palabras

no tienen sombra, ni cuerpo,

 

son

el Tamashī,

 

el ojo se pudre

de mirarlas.

 

tormentas nocturnas, les abres la puerta, no puedes guiarlas, se mueren solas.

 

De:https://blogdemiguelangelcuriel.blogspot.com/ 

242

Todo náufrago es  finalmente un poeta , un hombre renacido que comprende las circunstancias de la inmensidad y de las fuerzas de la naturaleza. Puede hablar con el cielo aunque no haya dioses, sublimar esa falta, esa ausencia con lenguaje absoluto.Un poema sobre la nada lleno de palabras.

De : Luminarias 

AIRADO BELLO, Luz

Nada en Román-Vilalba é licenciada en dereito pola USC. Acadou diversos premios en certames de poesía como o Xoan de Requeixo do Círculo Recreativo Cultural de Chantada,  o Rosalía de Castro de Cornellá-Barcelona ou o Díaz Jácome de Mondoñedo.Tamén colabora en  publicacións  :Manifesto 25N  , NPG GaZeta e  Xistral. O contido do seu poemario Instintos , ilustrado por Viki Rivadulla,  está vinculado  ás orixes,  á maternidade, e ao feminismo.

 

 

                                      Imaxe: https://axendacultural.aelg.gal/tag/luz-airado-bello/

 ESPIRAL

E hoxe bótolle un pulso ao instinto.

Fico queda.

Os ollos pechos.

Tratando de conter un desbordamento

que se anuncia en cascada.

Os ollos pechos!

Toda escuridade na que reprimirme

 é pouca.

Sei que ao primeiro fulgor que me atravese as pálpebras

revolvereime cara ti

nunha espiral de forza centrípeta

sen posibilidade de volta.

De: Instintos

BALSA RÁBADE, Mari Luz

 Nada en Seixas -Cospeito (1982)  é licenciada en dereito pola USC ,  exerce como funcionaria da Administración Local.

Amor de nai é a súa primeira obra poética na que comparte os sentimentos causados pola enfermidade  e pasamento da súa nai.

Foto: https://www.elprogreso.es/articulo/a-chaira/nova-voz-poetica-chaira/202104191613331498048.html

SOIDADE

Soidade,

dende que ti non estás

invádeme a soidade,

os días son longos e escuros,

as noites frías;

coa túa partida 

quedou un profundo baleiro na miña vida.

Soidade,

soidade pola túa ausencia,

triste soidade.

De: Amor de nai

FERNÁNDEZ RODRIGUEZ, Alicia

 

Nada en Escairón (1987) é  licenciada en Filoloxía Galega pola USC . Os seus poemas foron publicados en revistas literarias como Xistral e Dorna , tamén en libros colectivos.

Obra poética: Botar o mar polos ollos (2005) , Mamá pelícano (2020)

Imaxe tomada de:https://www.elprogreso.es/articulo/sarria/estiven-ano-medio-escribindo-mama-pelicano-libro-eu-creo-moi-duro/201911101919121406487.html

https://gl.wikipedia.org/wiki/Alicia_Fern%C3%A1ndez_Rodr%C3%ADguez

Hoxe estás tan triste, pero tanto ,

que me dá por romperche a porcelana.

Media ducia de cuncas de café

a sopeira por estrear

e á túa bailarina favorita a perna esquerda,

a que a sostiña.

Os anacos da zapatilla póusollos no tutú.

 

Tantísimo, tan triste,

que tamén escacho a bandexa dos entremeses,

todos os floreiros que alcanzo

e aínda volvo onde  á bailarina.

 

Unicamente para que chores

para que teñas máis razóns.

 

 

De: Mamá Pelícano

PÉREZ , ABRAHAM

Nado en Lugo (1990) é graduado e mestrado en Filosofía pola Universidade de Santiago de Compostela. Cursou estudos de guionista e colaborou en publicacións como Grial ,Xistral, Dorna..

Imaxe: https://editorialgalaxia.gal/autor/abraham-perez/

https://gl.wikipedia.org/wiki/Abraham_P%C3%A9rez

ENGANO

SEN darnos conta,

mentres creciamos

alimentabámonos

de algo fundamental:

                                             medula.

Seguiamos: unha e outra vez

as marcas que nos sinalaban

aí, alí, camiños concretos

que parecían sospeitar o noso 

                                                  futuro.

Colliamos forza en cada golpe

fractura do pómulo esquerdo

do fémur e do cúbito dereito

unicamente atopamos a ilusión 

                                                               dun vestixio.

De: Fragmento/ cebra