domingo, 24 de noviembre de 2013

POCIÑA PÉREZ, Andrés



 

SE PODESE COPIAR A WHITMAN

Hoxe xogo os intertextos
e maxino que podo copiar a Whitman
The poet of the Body
the poet of the Soul
quizais porque tamén eu creo
que unha silveira quedaría moi ben nos parladoiros do ceo.

Penso en ti
(agora no teu corpo)
e fáiseme verso a pura anatomía
cabeza, colo , pelo, orellas, lobo e tímpano das orellas
head, neck, hair,ears, drop and tympan of the ears
un verso só se son teus
como os do corpo de Whitman
hips, hip-sockets, hip-strenght, inward and outward round,
man-balls, man root
cadeiras
articulacións das cadeiras
forza das cadeiras
redondez cóncava e convexa
bolas de home, raíz de home
do corpo de Whitman
no verso de Whitman
que non pode ser no teu.

Unha eternidade de cultura machista fíxonos impronunciábeis no verso as palabras auténticas para chamar aquelas partes do teu corpo polas que o meu se axita.

Quédome daquela
cos teus ollos,
beizos, fázulas, orellas, colo,
e calo aquelas outras
que seica non entran no verso
(mesmo se son túas)
máis por seren túas
nelas penso,
e tamén porque son partes da alma
ou mesmo a alma
(O say now there are the soul)
coma dicía Whitman.

(De: Versos para Aurora)

POEMA ONÍRICO 18

Ábrome de pernas
cando xa sei que ninguén vai vir
e tócome mainiño,
docemente,
sen presas
teimando que tarde o momento final
que sempre é o mesmo,
e despois nada.
Despois venme sempre a tristura de pensar
que teño unha man por amante,
eu , que sempre soñei com fermosas mulleres,
louras ou morenas, que máis dá,
de ollos castaños, negros, azuis, verdes
¿vou poñer condicións, eu?
con labres grandes e carnosos, eso si, por favor,
e de peitos medianos, recheos, ergueitos,
como as soño
cando comenzo a tocarme coa dereita, miña amante.
Como un rapaz calquera, ¿non é?
Como calquera rapaz.

Onte cumprín corenta anos.


De: Apócrifo de Fiz matinado en sonos