O MUIÑO DA FERVEDOIRA
Esquecido no fondo dunha rega,
esborrállase o muiño fariñeiro
tradado pola couza no farneiro,
na buxa, na peneira, na moega.
Xa non se lembra da última fanega
de molaxe trocada em pan albeiro,
nin a frescura sinte do regueiro
que á súa beira rápido escorrega.
Non deixa a mesta fraga ve-lo ceo
Nin o solpor nin a brillante aurora
e, por veces, ecoa um longo ouveo.
O seu monótono treinar, noutrora,
invitaba a ruar e ó parrafeo
!Que só e abandoado fica agora!
NOVOS FEITIZOS
Primavera outonal, fentos de cobre
nos lenzos da muralla.Os negrillos
vístense de amarelo.As noites medran
e despreguízanse os primeiros fríos.
O mercado arrecende a mazáns , noces,
castañas abadengas e racimos .
As rúas estalícanse contentas
nun ir e vir de mozas, mozos, libros.
Remataron as festas do Patrón
e a cidade xa ten novos feitizos.
De: Onte e hoxe vivencial
No hay comentarios:
Publicar un comentario