SE PODESE COPIAR A WHITMAN
Hoxe xogo os intertextos
e maxino que podo copiar a Whitman
The poet of the Body
the poet of the Soul
quizais porque tamén eu creo
que unha silveira quedaría moi ben nos
parladoiros do ceo.
Penso en ti
(agora no teu corpo)
e fáiseme verso a pura anatomía
cabeza, colo , pelo, orellas, lobo e tímpano
das orellas
head, neck, hair,ears,
drop and tympan of the ears
un verso só se son teus
como os do corpo de Whitman
hips, hip-sockets, hip-strenght, inward and
outward round,
man-balls, man root
cadeiras
articulacións das cadeiras
forza das cadeiras
redondez cóncava e convexa
bolas de home, raíz de home
do corpo de Whitman
no verso de Whitman
que non pode ser no teu.
Unha eternidade de cultura machista fíxonos
impronunciábeis no verso as palabras auténticas para chamar aquelas partes do
teu corpo polas que o meu se axita.
Quédome
daquela
cos teus
ollos,
beizos,
fázulas, orellas, colo,
e calo
aquelas outras
que seica non entran no verso
(mesmo se son túas)
máis por
seren túas
nelas
penso,
e tamén
porque son partes da alma
ou mesmo a
alma
(O say now there are the soul)
coma dicía
Whitman.
(De: Versos
para Aurora
POEMA
ONÍRICO 18
Ábrome de
pernas
cando xa
sei que ninguén vai vir
e tócome
mainiño,
docemente,
sen presas
teimando
que tarde o momento final
que sempre
é o mesmo,
e despois
nada.
Despois
venme sempre a tristura de pensar
que teño
unha man por amante,
eu , que
sempre soñei com fermosas mulleres,
louras ou
morenas, que máis dá,
de ollos castaños, negros, azuis, verdes
¿vou poñer condicións, eu?
con labres grandes e carnosos, eso si, por favor,
e de peitos
medianos, recheos, ergueitos,
como as
soño
cando
comenzo a tocarme coa dereita, miña amante.
Como un rapaz calquera, ¿non é?
Como
calquera rapaz.
Onte
cumprín corenta anos.
De:
Apócrifo de Fiz matinado en sonos
No hay comentarios:
Publicar un comentario