Amo e excravo
acordan complexos mecanismos de excitación
e reordenan personalidades fraudulentas.
Gritan, e os seus gritos, son gritos de dor,
anque nada semellante á dor exista
no último das súas bocas.
A dor pactada,
a dor que descanda os cárceres,
a dor que rompe a herencia das circunstancias,
a dor que borra as carexas maternas,
os preceptos do uso recto e mimético,
esa dor é unha espiral que desgarra a carne
coma un tirarrollas
e derriba espacios íntimos
que ninguén pisou nunca e nunca intuiu.
Ti non es ti e sábelo.
(1993-1996)
Asexabades o xabarín desde as árbores
con escopetas de canos recortados.
Non era un xogo limpo:usabades petróleo
para confundirlle o olfato.
Desois, coas mans lustrosas
pero ainda inchadas
acarexçabades as vosas mulleres.
De: Pronomes
No hay comentarios:
Publicar un comentario